Σάββατο 8 Οκτ 19.00
Ισόγειος χώρος Μεγάλης Λέσχης
Συνδιοργάνωση με: Thessaloniki Photo Biennale
Έκθεση Φωτογραφίας της Ρέας Παπαδοπούλου
Επιμέλεια: Ηρακλής Παπαϊωάννου
Διάρκεια: 08-20 Οκτωβρίου 2022
Ισόγειος χώρος Μεγάλης Λέσχης Καβάλας
Ο Ελαιώνας στα δυτικά του Δήμου Αθηναίων αντλεί το όνομά του από την αρχαία χρήση του ως τόπου καλλιέργειας της ιερής για τους Αθηναίους ελιάς. Μετά την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους άρχισε να φιλοξενεί βιοτεχνικές και βιομηχανικές χρήσεις κατά μήκος κυρίως του Κηφισού (σαπωνοποιεία, ελαιοτριβεία, βυρσοδεψεία, πλινθοποιεία, ασβεστοκαμίνους), μαζί με περιβόλια. Η νεωτερική πόλη χρειάζεται πίσω αυλή, όπου αποθηκεύει, επεξεργάζεται και μεταποιεί πρώτες ύλες. Μεταπολεμικά και μέχρι τη δεκαετία του ‘90 και ενώ η πόλη επεκτεινόταν επιθετικά, πολλές μονάδες μεταφέρθηκαν μακρύτερα, προσθέτοντας στη μετάλλαξη της περιοχής μια νότα εγκατάλειψης. Σήμερα τη φυσιογνωμία του Ελαιώνα διαμορφώνουν βιομηχανίες, χώροι αποθήκευσης, ερειπωμένα κτίρια, χωματερές, μαζί με σποραδικές εστίες κατοίκησης τις οποίες κοσμούν ανθισμένες νερατζιές.
Η Ρέα Παπαδοπούλου στη σειρά Dark Tree περιεργάζεται φωτογραφικά την περιοχή νύχτα, με ακονισμένη αρχιτεκτονικά ματιά, ψηλαφώντας τα υπαινικτικά ημίφωτα του δημοτικού φωτισμού και των περιμετρικών προβολέων ασφαλείας, που δημιουργούν απρόσμενες εστίες προσοχής και αβυσσαλέα κενά. Ο χαμηλόφωνος φωτισμός και ο υμένας σκόνης που απλώνεται παντού χρωματίζουν σχεδόν καθετί σε τόνους γαιώδεις: αφύλαχτες μάντρες, δωρικά κτίρια, ερημωμένα φυλάκια. Κάθε φωτογραφία σχεδόν περιέχει άγρια χλωρίδα (συχνά αείλανθους, τα δέντρα-ζιζάνια διαταραγμένων εδαφών κατά τη φωτογράφο), θάμνους, συστάδες δέντρων που ρίχνουν σκιά σε περιφράξεις και γιαπιά ή στεφανώνουν με τα κλαδιά τους την εικόνα, μαζί με την άλω της πόλης. Ενίοτε η χλωρίδα οργιάζει, διεκδικώντας ζωτικό χώρο εκεί που η ανθρώπινη δραστηριότητα υποχωρεί, προτάσσοντας τη λεπτή καμπυλότητα απέναντι στην ανθρωπογενή άκαμπτη ευθείαση. Από το σκιόφως αναδύονται υπαινικτικά απομιμήσεις αρχαίων αγαλμάτων, στοίβες υλικών, αγωγοί και ρέματα πάνω από τα οποία πλανώνται περιπετειώδη κλαδιά. Η Παπαδοπούλου αναδεικνύει τοπία αινιγματικά όσο και περίπλοκα, αφρόντιστα και άναρχα, οι ρευστές γεωμετρίες των οποίων ανακαλούν έρημο σκηνικό ταινίας, σε ένα κρυφτούλι διαρκείας του ιστορικού με το σύγχρονο, του λειτουργικού με το αφημένο, του φυσικού με το κατασκευασμένο. Και αφουγκράζεται τον Ελαιώνα καθώς αυτός από αρχαίος ελαιώνας ταλαντεύεται σήμερα αμήχανα ανάμεσα σε μεταβιομηχανικό σκουπιδότοπο, στόχο φανταχτερών σχεδίων εμπορικής ανάπλασης και τόπο μαγικό, τις πολυκύμαντες ιστορίες του οποίου αφηγείται τη νύχτα το θρόισμα των φύλλων, και τις αποθηκεύει η στιβαρή κορμοστασιά κάθε σκοτεινού δέντρου.
Ρέα Παπαδοπούλου
Αρχιτέκτονας και φωτογράφος, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Α.Π.Θ και φωτογραφία σε σεμινάρια μεταξύ των οποίων και διετές θεωρητικό σεμινάριο ASFA photo courses στην ΑΣΚΤ. Έχει δουλέψει σε μακροχρόνια φωτογραφικά θέματα εξετάζοντας κυρίως περιβαλλοντικά, κοινωνικά και αστικά ζητήματα.
Τα φωτογραφικά της έργα έχουν παρουσιαστεί σε ελληνικά και διεθνή φεστιβάλ, όπως το ‘Dark Tree’ στο Festival Fotografico Europeo 2019 στο Varese, Ιταλία, ‘Η Λίμνη Που Δεν Βλέπεις’, επιλέχθηκε στην έκθεση PHEN, Φεστιβάλ Φωτομετρίας 2018, Γιάννενα. Το 2017 το ‘Dark Tree’ ήταν finalist στα Discovery Awards του φεστιβάλ Encontros Da Imagem, Braga Πορτογαλία, ‘Tα κορίτσια Κοιμούνται Επάνω’ & ‘Χάλκη’ στην Φωτομετρία 2015. Έχει συμμετέχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, ενώ έργα της έχουν συμπεριληφθεί σε έντυπες και ψηφιακές εκδόσεις.